Boyun Ağrısı

Boyun Ağrısı

Boyun ağrısı kas iskelet sistemi ağrılarının en sık görülen bölgelerinden biridir. Özellikle uzun süre sabit pozisyonda (masa başı gibi) oturma, uzanma, yatma ve egzersizden uzak yaşam, boyun ağrılarının sıklığını artırmaktadır.

Boyun ağrısının pek çok nedeni olabilir. Özellikle ofiste çalışma sürelerinin artması ve günlük yaşantıdaki stresler nedeniyle boyun bölgesindeki kas, bağ ve eklemlerin zorlanması ile postür ve duruş bozuklukları en sık nedeni oluşturmaktadır. Ancak doğumsal anomaliler, boyun fıtıkları, ankilozan spondilit başta olmak üzere bir takım romatizmal hastalıklar, travmatik nedenler, boyun bölgesindeki kireçlenmeler, omurgayı tutan enfeksiyon hastalıklar, kanserler ve başka bölgelerden yansıyan ağrılar gibi pek çok neden boyun ağrısına yol açabilmektedir.

Bunların birçoğunda klinik bulgular farklılıklar gösterebilmekte (ağrının istirahat ile rahatlaması, ya da hareket ile rahatlaması gibi, beraberinde ateş, gece terlemesi, halsizlik, yorgunluk şikayetlerinin eşlik etmesi gibi, kas kuvvetsizliği ve duyu kusurunun bulunması gibi, idrar kaçırmalarının eklenmesi gibi) ise de, gerçek tanı için ciddi laboratuar, radyolojik ve elektrofizyolojik incelemeler yapmak gerekebilir.

En sık bilinen nedeni yada akla ilk geleni boyun fıtıkları (disk herniasyonları) dır. Boyun ağrısı nedenleri içinde oransal olarak küçük yüzdelerde yer almasına rağmen, en çok bilineni ve korkulanı olması itibariyle önem arz etmektedir. Boyun fıtıklarında boyun ağrısı ile birlikte kollara ve ellere doğru yayılan uyuşma, karıncalanma tarzı şikayetler, kollarda ve ellerde bazı kaslarda kuvvetsizlik ve his kusurları kliniğe eşlik edebilmektedir. Sinir sıkışmaları da benzer şikayetlere yol açabileceği için ayırıcı tanı çok önemlidir. Ayrıca ağrıya eşlik eden boyun hareketlerinde kısıtlılıklar, kas spazmı kaynaklı olabileceği gibi özellikle 20-40 yaş grubu genç erişkinlerde ankilozan spondilit gibi romatolojik hastalıkların habercisi de olabilir.

Tedavi altta yatan nedene göre farklılıklar göstermekle birlikte, olguların çok büyük kısmında farmakolojik tedaviler, egzersiz seçenekleri ve fizik tedavi yöntemleri ile başarılı sonuçlar alınabilmektedir.